Pierwsza wzmianka pochodzi z 1829 roku. Miejscowość nazywała się wtedy Ludwigsthal. W 1755 roku po odebraniu protestantom kościoła parafialnego w Lubszy wybudowano w Piasku kościół ewangelicko - augsburski. Na początku XX wybudowano do teraz zachowaną karczmę.
Osobliwością miejscowości jest liczący 260 lat buk zwyczajny w Smolanej Budzie. Ma on 27 metrów wysokości.
Do 1922 roku oficjalną nazwą Piasku był Ludwigsthal (od nazwiska właściciela - Ludwika von Puckler), lecz nazwą "Piasek" posługiwano się już w XIX wieku. Nawiązuje ona do charakteru gruntów wioski.
W herbie Piasku widnieje ewangelicki kościół z 1755 roku i topola.
Większość pierwszych osadników Piasku była wyznania ewangelickiego, dlatego wybudowano dla nich kościół i szkołę. Kościół który wzniesiono w 1755 roku był drewnianym budynkiem bez wieży. Niestety już po trzech latach spłonął od uderzenia pioruna. W 1760 roku poświęcono nową, murowaną świątynie. Zbudowana jest ona na planie prostokąta, od strony wschodniej znajduje się kwadratowa wieża zbudowana w 1820 roku. Kościół pokrywa wysoki czterospadowy dach. Wnętrze pokryte jest płaskim stropem, zakrystia kolebkowym. Herb Piasku przedstawia właśnie ten kościół.