Babienica leży w zachodniej części naszej gminy. Liczy ok. 1000 mieszkańców i rozciąga się na obszarze 900 ha. Wieś posiada zarejestrowany zabytek - są to dwa czworaki. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z dokumentu z 1529 roku. Na początku XIX wieku wyodrębniono dobra Babienic z dóbr lublinieckich i utworzono osobny folwark.
O pochodzeniu nazwy miejscowości istnieją dwie legendy:
Pierwsza mówi o strasznej zarazie, która w krótkim czasie uśmierciła wszystkich mieszkańców, oprócz jednej kobiety. Ludzie bali się zbliżać do granic miejscowości. Znalazł się jednak śmiałek, który po powrocie miał wypowiedzieć słowa: "zaraz wszystkich zabiła, a jednej babie nic nie zrobiła". Inne podanie głosi, że ocalała kobieta wymodliła swoje życie przed kapliczką, która kiedyś stała w miejscu dzisiejszej murowanej kaplicy. Wizerunek klęczącej pod krzyżem kobiety widnieje na herbie Babienicy. Pieczęć z tym herbem pochodzi z 1829 roku. Używano ją do 1922. Krzyż w herbie jest złoty, kobieta ubrana na biało, niebieskie tło.
Drugi, starszy herb też związana jest z legendą. Pierwszy raz pieczęć z herbem widnieje na dokumencie z 1802 roku. Przedstawia ona kobietę trzymającą w ręku nić. Ta babia nić nawiązuje do legendy która głosi o tym, że dawno temu Babienica słynęła z wyrobu tkanin wykonanych z nici i przędzy które wyrabiała jedna z kobiet. Kiedy pewnego dnia kobieta opuściła z niewiadomych przyczyn wioskę rzemiosło upadło.
Kapliczka św. Stanisława:
Kapliczkę św. Stanisława przy ulicy Głównej zbudowali w 1894 roku mieszkańcy Babienicy. Powstała ona z inicjatywy sołtysa Józefa Słota. Pierwszą mszę odprawiono dopiero w 1914 roku. Od połowy lat 70 w kaplicy odprawiano każdą mszę niedzielną, aż do zbudowania nowego kościoła. Obecnie patronką kaplicy jest Matka Boża Różańcowa, dlatego w roku odprawia się tylko dwie msze: podczas świąt patronalnych św. Stanisława oraz Matki Bożej Różańcowej.